การเขียนนิทานสำหรับเด็ก
นิทานเป็นอาหารใจของเด็ก เป็นความผาสุกอันยอดเยี่ยม เด็กทุกคนเมื่อได้ยินคำว่านิทาน จะเกิดความกระหายใคร่ฟังทันที นิทานช่วยลดความเคร่งเครียดที่มีในบทเรียน ลดความหิวโหย ความอ่อนเพลีย เด็กจะยอมทิ้งความซุกชนต่าง ๆ เพื่อฟังนิทาน หรืออ่านนิทาน ซึ่งจะทำให้เกิดความสุขความสนใจอิ่มเอมและเต็มไปด้วยความคิดฝัน
ลักษณะนิทานที่ดีสำหรับเด็ก มีดังนี้
๑. ควรเป็นนิทานสั้น ๆ มีเนื้อเรื่องไม่สลับซับซ้อน มีตัวละครไม่มาก
๒. เนื้อหาของนิทานควรส่งเสริมให้เด็กมีลักษณะนิสัยที่ดีงาม เช่น สุภาพ ขยัน
ประหยัดซื่อสัตย์ อดทน เสียสละ และรู้จักเห็นใจผู้อื่น
๓. ไม่ควรสอนโดยตรง ควรสอดแทนคุณธรรมที่พึงประสงค์ลงไปในเรื่องโดยไม่ให้เด็ก
รู้ตัว เช่น สอดแทนไว้ในบทสนทนาของตัวละคร
๑. การวางโครงเรื่องของนิทาน ควรเริ่มจากภาวะที่เป็นปรกติก่อน แล้วเกิดปัญหาหรือ
อุปสรรคมีการแก้ปัญหา และจบลงด้วยความสุข หรือฝ่ายธรรมะชนะอธรรม
๒. ดำเนินเรื่องรวดเร็วตรงไปตรงมา ไม่ชักช้ายืดยาด โดยตอบคำถามได้ทันทีว่า ใคร ทำอะไร ที่ไหน เมื่อไร และผลเป็นอย่างไร
๓. ใช้ภาษาง่าย ๆ ประโยคไม่ซับซ้อน อ่านเข้าใจได้ทันทีไม่ต้องแปล
มีบทบรรยายดำเนินเรื่อง และบทสนทนาโต้ตอบของตัวละครสั้น ๆ อาจมีการสมมุติให้คน สัตว์สิ่งของพูดจากันได้ และในแต่ละย่อหน้าควรเป็นย่อหน้าสั้น ๆ อย่างไม่ยาวเกินไป เพราะจะทำให้ผู้อ่านเกิดความเบื่อหน่ายได้
